Hoşgeldiniz,

 

Oxford Üniversitesi’nden Jeremy Montagu'ya göre müzik, “Duyguları aktaran ses” olarak tanımlanabilir. Bu durumda, yavrusunu sakinleştirmek için ninni mırıldanan bir annenin sesi de müzikten sayılabilir, ve büyük bir ihtimalle de konuşmanın öncesinde bu basit müzik şekli vardı.

Müzik ile konuşmanın arasındaki sınır nedir? Ritmin, kalıpların ve ses perdelerini kontrol etmenin müzik açısından önemli olduğunu doğrudur. Ancak bir sone seslendirirken de, aşırı heyecanla konuşurken de aynı kavramlar devreye giriyor. Bu nedenle de Montagu’ye göre, her birimiz kendimizce “Evet bu müzik” veya “Hayır bu bir konuşma” diyebiliriz.

Atalarımız ne zaman müzik yapmaya başladı? Şarkı söylemeyi ele alırsak, ses perdelerini kontrol edebilmeyi dikkate almak gerekiyor. Erken insansılara ait kafatası ve çene kemiği fosillerinden anladığımız kadarıyla, 1 milyon yıl önce, Homo Sapience ve Neandertallerin ortak atası bizler gibi şarkı söyleyebilecek anatomiye sahipti. Peki söyledi mi? Bunu bilmemiz mümkün değil.

Otaya dökülebilen ilk şarkı Sümerler'e ait ve 3400 yaşında. 1950’lerde antik Ugarit kentinde ortaya çıkarılan kil tabletlerin üzerinde yer alan şarkı dinsel ayinlerde söylenen bir duaydı. 1972 yılında Asurolog Anne Draffkorn Kilmer tarafından bugün kullandığımız yedi notalı diyatonik diziye uyarlanarak yorumlandı. 

​

Ses eğitiminin temel ögeleri ve çeşitli söyleme teknikleri bireylerin doğru fonasyon ile rahat bir şekilde parlak, net ve ajiliteli ses üretmesine katkı sağlar. Temel ögeler ve çeşitli söyleme tekniklerinin kazandırılması için bireysel farklılıklar göz önünde bulundurularak oluşturulan ses egzersizleri sayesinde bireyler seslerini doğru, güzel ve etkili kullanabilirler. Ses eğitiminde, bilinçli bir şekilde duyuşun (kulağın) ve sesin geliştirilmesi için sistemli ve düzenli bir çalışma gereklidir. Eğitim sürecinde kişinin kendine “bu ton nasıl tınlamalı?” sorusunu sorabilmesi ve yanıtlayabilmesi gelişimin önemli aşamasıdır. Yani; tınıya bağlı olarak, her vokalin parlaklığının doğruluğu kulak tarafından ayarlanabilmelidir. Doğru, etkili ve kaliteli fonasyon temel ögelerin ve çeşitli söyleme tekniklerinin kazandırılması ile mümkündür. Bu sayede birey sesini daha iyi tanır ve sesini sınırları içerisinde daha etkili bir şekilde kullanmayı öğrenir.

​

Ses Eğitiminin Temel Ögeleri
Postür: Doğru solunum için gerekli olan ilk faktör postür (duruş) dür. Vücut ne çok yumuşak, ne de çok gergin olmalı, fakat her zaman canlı, dik ve dengede durulmalıdır. En doğru pozisyonu bulmak için, vücudumuzun ortasından sanki bir çizgi geçiyormuş gibi düşünmek yerinde olur. Omuzlar dik ve geride, baş ileriye bakar durumda, ayaklara binen ağırlıklar eşit olmalı, aynı zamanda ayaklar arası açıklık, omuz hizasında bulunmalıdır.
Solunum: Nefes şarkı mekanizmasının motorudur. Nefes olmadan insan larynx de ses üretemez. Nefes yönetimi hava tarafından en etkili bir şekilde şarkı söylemek için ihtiyaç duyulan sesin sürdrülebilmesi için kullanılan süreçtir. Şarkı söylerken, müzik cümlelerinin durumuna göre denetimle veya kaçamak nefes alınır.
a) Denetimli Nefes: Yavaş, uzun, geniş ve yeterince alınmalıdır. Gereğinden fazla nefes almak ses tellerini sıkıştırır. Denetimli nefes hem ağız hem de burundan ya da her ikisinden birlikte alınabilir.

b) Kaçamak Nefes: Çabuk, kısa, geniş ve yeterince alınmalıdır. Kaçamak nefes sadece ağızdan alınır. Bu nefes; gülme, korkma gibi durumlarda karın duvarının kasılması ile oluşur.

Rezonans Çalışmaları: Fiziksel anlamda rezonans, ilk titreşimin kendisiyle uyumlu ikinci bir titreşimi başlatması olayıdır. Çalgı ve insan sesindeki ilk titreşimler genellikle müziksel bir ses oluşturacak niteliğe sahip değillerdir. Bu seslerin müziksel bir nitelik kazanması, dışarıya verilmeden önce titreşimlerinin zenginleştirilmesi, düzenli ve uyumlu hale getirilmesiyle mümkündür. Larenks tarafından üretilmiş sesler yansımaya hazırdırlar. Ses, kaynağından çıktıktan sonra çevrenin akustik özellikleriyle de şekillenerek nitelik kazanır. Buna rezonans olayı denir. Rezonatörlerin temel görevi, titreşen ses tellerinden enerjiyi çekerek, bunu ses telinin yaptığından daha büyük oranda akustik enerjiye çevirmektir. Fakat rezonatörün büyütme oranı, güçlendirdiği sesin frekansına bağlıdır. Dolayısıyla bazı frekanslar daha fazla güçlendirilir ve ses telinin ses spektrumu değiştirilmiş olur. Rezonatörler sesin şiddetini arttırdıkları gibi, niteliklerini de önemli ölçüde etkilerler. Zaten ses, kişisel özelliklerine de bu şekilde sahip olur. Ses eğitiminde rezonatörler, göğüs ve kafa rezonatörleri olmak üzere sınıflandırılır. Göğüs boşluğunda bulunan (subglottik bölge) soluk borusu ve göğüs kafesi, en önemli göğüs rezonatörlerindendir. Kafa rezonatörleri ise (supraglottik bölge) frekans, ağız boşluğu, damak ve paranazal sinüslerdir. “Rezonans boşlukları, kafa ve gögüs olmak üzere ikiye ayrılır:
1. Göğüs boşlukları: Özellikle kalın seslerde, bir kemanın gövdesi gibi, sesin kuvvetlendirilmesi göğüs boşluklarında olur. Pes seslerde, elimizi göğsümüze dayadığımızda, bu titreşimi hissedebiliriz.
2. Kafa boşlukları: Genellikle ince seslerin çıkarılmasında yararlı olurlar. Bu boşluklar sert dokudan yapılmış duvarlara sahiptir. Yumuşak dokular, seslerin tınlamasına engel olurlar.
Genel olarak kalın sesler, hançere altındaki rezonans boşluklarından, ince sesler de hançere üstündeki boşluklardan faydalanılır. Bundan ötürü, göğüs ve kafa rezonansı terimleri kullanılır. Kafa rezonansına MASKE de denir.
İnsan vücudundaki larinks ve ağız boşlukları gibi rezonans boşluklarının büyük bir kısmı hareketlidir. Şekil değiştirebilir. Böylece insan sesi, vokal ve konsonların yardımı ile çeşitli koyuluk, açıklık, parlaklık ve değişik ifadeler yaratabilecek kapasitededir.

Artikülasyon Çalışmaları: Konuşma organları devreye girerek gırtlağın ürettiği sese son şeklini verir, böylece “voce-voice” konuşmak için kullanılan ses oluşur ve konuşma olayı gerçekleşir. Konuşma organlarının katılımı sonucu oluşan çalışma şekline veya başka bir deyişle harfleri, heceleri birleştirme ve konuşmaya artikülasyon/boğumlama deniyor. Artikülasyon (Boğumlama), ses tellerinden gelen hava akımının çeşitli organlar yardımıyla anlamlı seslere dönüştürülmesi sürecidir. “Boğumlanmayı gerçekleştiren organlarımızı hareket eden ve hareket etmeyen boğumlama organları şeklinde ikiye ayırırız. Birinci grup: çene, dudaklar, dil ve yumuşak damak hareket eden boğumlama organlarıdır. İkinci grup: dişler, diş etleri ve damak hareket etmeyen boğumlama organlarıdır. İşte bu yukarıda saydığım organlarımızın çeşitli hareketleriyle boğumlamayı sağlarız.
Diksiyon Çalışmaları: Güzel şarkı söylemenin yolu, doğru ve güzel konuşmadan geçer. Yeryüzündeki bütün insanların vücutları aynıdır. Aynı nefesi alır, ayını sesi çıkarabilirler. Tek değişen yönleri konuştukları dillerdir. Önde gelen şan ekollerini birbirinden ayıran niteliklerin başında, dil-konuşma gelir. Diksiyonu şöyle anlatabiliriz: Söz söylerken duygu düşünceleri doğru, üslubuna uygun olarak anlatmak için sesin uyumunu, söylenişini, sözcük hecelerinin uzunluğu, kısalığı ve vurguları bakımından doğruluğunu, jesti, mimiği, takınılacak tavırları yerinde ve güzel kullanma sanatıdır.
Fonasyon: Fonasyon, soluk verme sırasında, akciğerlerden gelen havanın gırtlakta bulunan ses tellerini titreştirmesi ile ses üretilmesidir.

 

Ses Eğitiminin Çeşitli Söyleme Teknikleri
Odaklama Çalışmaları: Fokuslama/Odaklama bu İngilizce sözcük “odak” veya “odaklamak” anlamına geliyor. Daha öncede açıklandığı gibi ton kafasının ortasında, damağın üstünde, göz hizasında, burun kökünün arkasında tınlamaya başlar. Buradaki ton tınının çekirdeğini oluşturur ve maskeye doğru genişleme yapar. Sesin merkezi dediğimiz yerde oluşan bu tını çekirdeği fokuslanmış/odaklanmış, yeri doğru olan ve iyi projekte eden tondur.
Entonasyon Çalışmaları: Biz bir söz cümlesinin söylenişinde çizilen melodi çizgisine (ses dalgalanmasına) entonasyon diyoruz. Entonasyon yolu ile bir cümledeki kuşku, şaşalama, kızgınlık gibi türlü his ve düşünceler, dinleyene yansıtılabilir. Bu söyleyişlere, ses tonumuzdaki değişiklik eklendiğinde, anlatım daha da güçlenir. Profesyonel veya amatör sanatçılar yaşamlarının bazı dönemlerinde entonasyon sorunları yaşayarak seslendirdikleri melodi üzerinde pesleşmeler ve tizleşmeler yaşayabilirler. Entonasyon bozukluğu veya detone dediğimiz hatalı şarkı söylemek, genellikle şarkıcının kulak hafızasının eksikliğini ve şan açısından da teknik yetersizliğini işaret etmekteyse de, entonasyon bozukluğu bazen geçici bir durum olarak ortaya çıkar. Bu durumun ortaya çıkışı birçok sebebe bağlı olarak gelişebilir.
Nüans Çalışmaları: Ses perdenizin esnekliğini artırmak, sesinizin frekansını da kontrollü bir şekilde değiştirebilmenize bağlıdır. Bunun için yapılması gereken egzersiz, İtalyanca’da “messa di voce” olarak adlandırılmaktadır. Bu tanım “sesi yerleştirmek” olarak açıklanabilir. Bu egzersizde şan eğitmeni öğrencisi için orta tonlarda, onu çok fazla zorlamayacak bir nota seçer, bu notayı yumuşak ve küçük sesle söyletmeye başlar, sesin frekansını yavaş yavaş arttırır ve yükseltir, ardından tekrar yumuşak ve küçük sesle söylemeye geri döner. Bu egzersiz, verilen herhangi bir nota üzerinde yüksek ve düşük frekansta rahat geçişler yapabilmeyi öğretir

Legato Çalışmaları: Legato İtalyanca bağlamak demektir. Legato söylemek, akıp giden güzel sesleri konsonlarla (sessiz harflerle) bölmeden bağlı olarak söylemek anlamına gelir. İtalyan Bel Kanto ekolünün esası budur. Legato bir vokal eserde cümleleri oluşturan ses ve sözlerin birbirine bağlanarak söylenmesidir.
Staccato Çalışmaları: Yine İtalyancadan gelen staccato’nun karşılığı dilimizde notaları birbirinden ayrı, tek tek söylemektir. Staccatto, tonun raket üzerindeki pinpon topu gibi, diyaframın bilinçli kullanılan desteğiyle, burun kökü ve damakta belirli noktalarda konsantre tını yuvarlakları-damlaları oluşturması demek oluyor. Buna burun kökü-damak ve diyafram ortak çalışması da diyebiliriz.
Glisssando Çalışmaları: İtalyanca kökenli olan bu kelime ve "kaymak ya da kaydırmak" anlamına gelir. Glissando egzersizi tiz ve rahat bir perdeden pes perdeye doğru sesi kesintisiz olarak sesi kaydırma şeklinde yapılır. Daha sonra aynı yöntemle pesten tize tersi uygulanır.
Tril Çalışmaları: Tril, tonun yarım veya bir aralık arasında tansiyonunu kaybetmeden hızla gidip gelmesi, daha doğrusu inip çıkmasıdır.

Vibrato Çalışmaları: Vibrato tonun/ses perdesinin düzenli titreşimidir, sesin volum ve timbere/renk ve kalitesindeki düzeyinde hiçbir değişme olmaksızın, boyun, çene ve dil kaslarının gerilimsiz posizyonunda, iyi bir nefes ayarı ile üretilir. Tona esneklik, yumuşaklık ve zenginlik veren bir ölçüde oluşur.

​